Kas yra išbiržyti? išbir̃žyti 1. intr. praleisti biržijant: Vaikas visą dieną išbir̃žijo ir nepavargo Rm. 2. intr. prk. išeiti, išdrožti: Jau, matyt, išbir̃žijo iš namų Tj. 3. tr. išvaikščioti: Išbir̃žijau visą mišką, bet niekur neradau Tj. \ biržyti; apsibiržyti; atbiržyti; įbiržyti; išbiržyti; nubiržyti; pabiržyti; parbiržyti; prabiržyti; subiržyti; užbiržyti